دوره دستگاههای تهویه مطبوع ،چیلرهای تراکمی تبخیری و پمپ های گرمایی با کمپرسورهای محرک الکتریکی برای گرمایش و سرمایش - شرایط آزمون

تهویه مطبوع یا هوارسانی دلپذیر یا هوایش دلپذیر شاخه‌ای از مهندسی مکانیک است. وظیفه آن تأمین شرایطی است که موجب رفاه انسان شود و برای نگهداری محصول یا فرایند خاصی مورد نیاز باشد. برای انجام چنین عملی دستگاهی با ظرفیت مناسب بایستی نصب و در طی سال کنترل گردد. ظرفیت دستگاه با حداکثر بار لحظه‌ای واقعی تعیین می‌گردد و نوع کنترل نیز با توجه به شرایطی که باید در طی مدت اعمال پیک بار و بار جزئی تأمین شود، مشخص می‌شود.
نگاره یک چرخه خنک سازی ۱- مبدل حرارتی ۲-شیر انبساط گرمایی ۳-اواپراتور ۴-کمپرسور
تخمین بار ممکن است گاهی به روش دقیق و گاهی نیز با روشهای سرانگشتی انجام گیرد. دقت در تخمین بار یکی از عوامل بهینه‌سازی مصرف انرژی است. تهویه مطبوع معمولاً شامل: سرمایش، گرمایش، رطوبت زنی و رطوبت زدائی وتصفیه هوا می‌باشد.

چیلر در لغت به معنی آب سرد کن می ­باشد که با چیلر دمای یک سیال خنک شونده که عمدتا آب است را به مقدار مورد نظر پایین می­ آورد.آب سرد شده در مصارف صنعتی و تهویه مطبوع مورد استفاده قرار می­ گیرد.چیلرها در صنایع جهت خنک کاری ماشین آلات، مواد و محصولات و در تهویه مطبوع جهت خنک کردن هوای عبوری از فن کویل و یا هواساز می­ باشد. چیلرها به دو دسته چیلر تراکمی و جذبی تقسیم میشوند.در چیلر جذبی انرژی مورد مصرفی به صورت حرارت می­باشد، و در چیلر تراکمی مصرف به صورت انرژی الکتریسته می باشد.درچیلرهای جذبی جهت ایجاد برودت با استفاده از وکیوم و تبخیر مبرد و جذب آن به وسیله ماده جاذب  و احیا آن به وسیله حرارت برودت ایجاد می­گردد.